
De kunst van zacht zijn voor jezelf
(Zelfcompassie in de praktijk)
We leven in een wereld waarin presteren, sterk zijn en doorgaan vaak belangrijker lijken dan stilstaan en voelen. We leren al jong dat kwetsbaarheid zwakte betekent, dat fouten maken falen is en dat streng zijn voor jezelf de enige weg naar succes is. Maar wat als het tegenovergestelde waar is? Wat als juist zacht zijn voor jezelf je krachtiger maakt, meer verbonden met wie je bent en veerkrachtiger in het leven?
Wat is zelfcompassie?
Zelfcompassie betekent dat je jezelf dezelfde warmte, mildheid en steun geeft die je ook aan een goede vriend(in) zou geven. Het gaat niet om jezelf zielig vinden of wegduiken voor verantwoordelijkheid, maar om een vriendelijke en begripvolle houding aannemen tegenover je eigen pijn, fouten en tekortkomingen.
Psychologe Kristin Neff, die veel onderzoek deed naar dit thema, omschrijft zelfcompassie als drie elementen:
- Vriendelijkheid voor jezelf in plaats van harde zelfkritiek.
- Erkennen van gedeelde menselijkheid – iedereen maakt fouten, iedereen lijdt. Je bent niet alleen.
- Mindfulness – aanwezig zijn met wat er is, zonder het te overdrijven of weg te duwen.
Waarom is zacht zijn zo moeilijk?
Veel van ons hebben geleerd dat zelfkritiek een motivatiebron is: “Als ik streng genoeg ben voor mezelf, dan kom ik er wel.” Maar in de praktijk leidt dit vaak tot stress, perfectionisme en uitputting.
Zacht zijn vraagt iets anders: durven loslaten, ruimte maken voor imperfectie, en jezelf zien als een mens in plaats van een machine.
Zelfcompassie in de praktijk
Zelfcompassie klinkt mooi, maar hoe pas je dit toe in het dagelijks leven? Hier zijn enkele manieren:
✨ Praat tegen jezelf zoals je tegen een vriend(in) zou doen
Vraag jezelf af: “Wat zou ik nu zeggen tegen iemand die ik liefheb?” Gebruik die woorden voor jezelf.
✨ Ademruimte nemen
Leg een hand op je hart of buik, adem diep in en uit en zeg zachtjes tegen jezelf: “Het is oké. Ik mag voelen wat ik voel.”
✨ Maak kleine rituelen van zachtheid
Een kop thee drinken zonder telefoon, een warm bad nemen, of jezelf toestaan even niets te doen. Kleine daden van zelfzorg versterken de innerlijke zachtheid.
✨ Schrijf een compassiebrief aan jezelf
Noteer wat je doormaakt en schrijf vanuit begrip en liefdevolle steun. Dit helpt je perspectief te verschuiven van zelfkritiek naar mildheid.
Zacht zijn als kracht
Zacht zijn betekent niet dat je opgeeft, lui bent of geen grenzen stelt. Het betekent dat je handelt vanuit liefde en niet vanuit angst. Dat je leert dat kracht en kwetsbaarheid samen kunnen bestaan.
Wanneer je zacht bent voor jezelf, geef je jezelf toestemming om mens te zijn. En juist dat maakt je veerkrachtiger: omdat je jezelf niet langer afwijst, maar draagt.
Waarom radicale zelfacceptatie je leven verandert
We leven in een wereld waarin we voortdurend worden geconfronteerd met beelden, verwachtingen en regels over hoe we zouden moeten zijn. Mooier, slanker, succesvoller, jonger, productiever. Het gevolg? We raken vervreemd van wie we werkelijk zijn.
Maar stel je eens voor dat je stopt met vechten tegen jezelf. Dat je jezelf niet langer ziet als een project dat verbeterd moet worden, maar als een volledig en waardevol mens – precies zoals je nu bent. Dat is wat radicale zelfacceptatie betekent. En dat kan je leven volledig veranderen.
---
Wat is radicale zelfacceptatie?
Radicale zelfacceptatie is méér dan tevreden zijn met jezelf. Het gaat erom dat je alles in jou – je licht én je schaduw, je successen én je fouten – omarmt zonder oordeel. Het is een keuze om niet langer je eigen vijand te zijn, maar je grootste bondgenoot.
Het betekent:
Je lichaam waarderen, ongeacht maat of vorm.
Je emoties voelen zonder ze te onderdrukken.
Je verleden accepteren, inclusief de littekens.
Jezelf zien als compleet, ook al groei je nog.
---
Waarom is dit zo levensveranderend?
1. Je stopt met pleasen.
Wanneer je jezelf volledig accepteert, heb je minder behoefte om bevestiging van anderen te krijgen. Je leeft vanuit je eigen waarden.
2. Je energie stroomt vrijer.
Minder innerlijke strijd betekent meer ruimte voor creativiteit, plezier en verbinding.
3. Je relaties verdiepen.
Als jij jezelf accepteert, trek je mensen aan die jou écht zien en waarderen.
4. Je durft zichtbaar te zijn.
Radical self-acceptance geeft je de moed om authentiek te leven – ongefilterd, zonder maskers.
---
Hoe begin je met radicale zelfacceptatie?
Word je eigen observator. Merk op wanneer je kritisch tegen jezelf praat, en vervang dat door mildheid.
Vier je imperfecties. Zie ze als tekenen van menselijkheid, niet als tekortkomingen.
Zet dagelijks een stapje. Begin klein: kijk jezelf in de spiegel aan en zeg: “Ik ben genoeg.”
Omring je met eerlijkheid. Zoek mensen en content die jou inspireren om jezelf te zijn – niet om iemand anders te worden.
---
De vrijheid van jezelf zijn
Radicale zelfacceptatie is geen eindpunt maar een reis. Elke dag opnieuw mag je kiezen voor liefde in plaats van kritiek. En hoe vaker je dat doet, hoe lichter, vrijer en krachtiger je leven wordt.
Jij bent niet te veel. Jij bent niet te weinig. Jij bent precies goed – en dat is waar je kracht begint.
---
👉 Wil je dieper in dit proces duiken? Binnen This is me all of me deel ik regelmatig praktische tips, oefeningen en inspirerende verhalen om jou te ondersteunen in jouw reis naar radicale zelfacceptatie.
💫 Jezelf aanraken als heilig ritueel
Een ode aan jouw lijf, jouw tempel
Er was een tijd dat ik mijn eigen lichaam nauwelijks durfde aan te raken. Laat staan er écht bij stil te staan. Mijn handen waren er om te doen, te haasten, te zorgen — niet om te voelen. En mijn lijf? Dat voelde als iets dat ik moest fixen, controleren of negeren.
Tot ik besefte: dit lijf is mijn huis. Mijn heilige ruimte. Mijn toegangspoort tot plezier, kracht, verdriet, extase — tot leven.
En aanraking… is een poort naar thuiskomen.
Wat als aanraking een ritueel wordt?
We raken onszelf dagelijks aan — zonder erbij stil te staan. Tijdens het douchen, aankleden, haasten. Maar wat als je het even vertraagt? Wat als je je lichaam niet aanraakt om te verbeteren, maar om te eren?
Aanraken als een heilig ritueel is geen performance. Het is geen sexy show, geen prestatie. Het is een herinnering: ik ben hier, ik besta, ik leef in dit lichaam — en dat is een wonder.
Hoe zou het zijn om...
- Je huid te strelen alsof het zijde is?
- Je buik te koesteren, ook als ze zacht en rond is?
- Je borsten niet te verstoppen of beoordelen, maar zacht vast te houden — als geliefden die je mist?
- Je innerlijke wereld via je huid te ontmoeten?
Je aanraking wordt een gebed. Geen woorden, maar aanwezigheid.
Een klein ritueel om te proberen
Ga zitten of liggen. Adem diep in en uit. Leg je handen op je hart, of op een plek waar je vandaag extra liefde nodig hebt. Sluit je ogen.
Laat je handen bewegen als vanzelf. Zonder doel. Alleen met zachtheid. Alsof je jezelf voor het eerst ontmoet.
Fluister misschien zacht: “Ik zie je. Ik voel je. Je mag er zijn.”
Je hoeft niets te fixen. Alleen te zijn.
Waarom dit heilig is
In een wereld die je vertelt dat je lichaam nooit goed genoeg is, is het een daad van rebellie om haar te eren.
In een cultuur die aanraking erotiseert of problematiseert, is het revolutionair om jezelf aan te raken met liefde.
Dit is sacred. Dit is jouw lijf, jouw tempel.
En jij bent de priesteres die haar dagelijks mag zegenen.
Voel je vrij om dit ritueel aan te passen aan jouw flow. Zet zachte muziek op, gebruik een olie die je fijn vindt, dans… of blijf gewoon stil. Alles is goed.
Blog
De mythe van het zomerlichaam doorbroken
This is me. All of me.
Elk jaar, zodra de zon zich iets vaker laat zien, worden we overspoeld met dezelfde boodschap: "Nog X weken tot de zomer — tijd om aan dat strandlichaam te werken!" Alsof je lichaam, precies zoals het nu is, nog niet goed genoeg zou zijn voor de zon, de zee of een zwoele avond in je favoriete zomerjurk.
Laten we het beestje bij de naam noemen:
Het "zomerlichaam" is een commerciële mythe.
Een cultureel opgelegde leugen die ons klein houdt.
Een verzonnen ideaal dat miljardenindustrieën voedt — maar onze zelfliefde ondermijnt.
En ik zeg: genoeg is genoeg.
Wat is een zomerlichaam, eigenlijk?
Heel simpel: een lichaam dat leeft in de zomer.
Jouw lichaam, precies zoals het nu is. Met zachte rondingen, littekens, huid die lacht, buikjes die dansen, benen die dragen, armen die omhelzen.
Je hoeft niets te veranderen om waardig te zijn. Je bent het al. Je bent de zomer — warm, krachtig, lichtgevend.
Lichaam als tempel, niet als project
We zijn opgegroeid in een wereld die ons leerde dat ons lijf iets is om te verbeteren, te vormen, te ‘fixen’. Maar wat als je jouw lichaam niet langer behandelt als een project, maar als een tempel? Een plek van kracht, sensualiteit, zachtheid en herinnering.
Niet om te verbergen. Maar om in te wonen. Trots. Vrij. Stralend.
Want jouw lichaam is niet het probleem.
De bril waardoor je ernaar kijkt, dat is wat heling vraagt.
Sensueel zijn, niet perfect
Echte aantrekkingskracht zit niet in afgetrainde lijven, maar in energie.
In hoe jij je beweegt, hoe je ademt, hoe je jezelf toestaat te voelen.
Zomers sensueel zijn is niet iets wat je koopt, traint of afzweet — het is iets wat je ontgrendelt.
Van binnenuit.
Durf jij deze zomer te kiezen voor jezelf?
Voor vrijheid in plaats van restrictie.
Voor voelen in plaats van verstoppen.
Voor voluit leven in plaats van jezelf wegcijferen tot je "zover bent"?
This is me. All of me.
Deze zomer ga ik niet ‘werken aan m’n lijf’.
Ik vier het.
Ik dans, zwem, adem, zweet, lief en leef in dit lijf — mijn thuis.
Met of zonder cellulitis. Met of zonder perfect passende bikini. Met of zonder andermans goedkeuring.
Ik laat de mythe los.
En kies voor mijn waarheid.
Een waarheid waarin ik mezelf volledig omarm.
Niet straks. Niet als.
Nu.
Jij bent al genoeg. Al die tijd al. En dat blijft zo — deze zomer, en altijd.
#ThisIsMeAllOfMe

Nieuwe blog
Ik ben niet teveel. Ik ben precies genoeg.
Er was een tijd dat ik mijn woorden inslikte.
Mijn lach dempte.
Mijn buik inhield.
Mijn dromen verkleinde.
Omdat ik dacht dat ik teveel was.
Te luid.
Te gevoelig.
Te chaotisch.
Te aanwezig.
Te emotioneel.
Te veel vrouw.
En ergens, heel diep vanbinnen, was daar die stem.
Die zachte, maar vastberaden fluistering:
"Jij bent niet teveel. Jij bent precies genoeg."
Maar die stem werd vaak overstemd. Door blikken. Oordelen. Stiltes.
Door mensen die me vroegen om "iets minder" te zijn.
Minder intens. Minder direct. Minder wild. Minder veel.
En ik probeerde.
Ik plooide.
Ik paste me aan.
Tot ik mezelf bijna niet meer herkende.
Tot ik besefte:
Iedere keer dat ik me kleiner maakte, werd de wereld ook een beetje armer.
Want mijn vuur is niet iets om te doven.
Mijn tranen zijn geen zwakte.
Mijn woorden hebben ruimte nodig.
Mijn hart is groot en dat mag.
Ik ben niet teveel.
Ik ben overvloed.
Ik ben leven.
Ik ben liefde in golven.
Ik ben storm én stilte.
En jij?
Jij ook.
Dus als je ooit het gevoel hebt dat je teveel bent…
Onthoud dan dit:
Je bent een kracht die niet te temmen hoeft te worden.
Een aanwezigheid die niet vraagt om goedkeuring.
Je bent precies zoals je bedoeld bent.
Niet teveel.
Niet te weinig.
Precies. Genoeg.
This is me. All of me.

🪞 BLOG — THIS IS ME, ALL OF ME
Thema: Spiegelwerk – Durf jij jezelf aan te kijken?
Soms kijk je in de spiegel en zie je alleen je buitenkant: je haar, je huid, de rimpeltjes rond je ogen. Maar wat als je verder zou kijken? Wat als je jezelf écht zou durven zien — zonder filter, zonder masker, zonder excuses?
Spiegelwerk is een krachtige spirituele praktijk waarbij je jezelf aankijkt met radicale eerlijkheid én liefde. Niet om jezelf te bekritiseren, maar om jezelf te ontmoeten. Want hoe kun je van jezelf houden als je jezelf niet écht ziet?
🔮 Waarom is spiegelwerk zo confronterend?
Omdat het je laat voelen waar je je nog verstopt. Het legt patronen bloot. De oordelen die je over jezelf hebt. De delen van jezelf die je liever onderdrukt. Je schaduw. Maar ook je kracht. Je sensualiteit. Je zachte moed. Je licht.
Veel vrouwen — zeker na hun 50ste — hebben geleerd om delen van zichzelf weg te stoppen. Omdat het ‘te veel’ was. Te gevoelig, te boos, te wild, te sexy, te aanwezig. Maar lieve vrouw… jij bent niets te veel. Jij bent alles. En alles mag er zijn.
💋 This is me. All of me.
Spiegelwerk vraagt om kwetsbaarheid én lef. Ga eens 5 minuten voor de spiegel staan. Kijk jezelf in de ogen aan. Zeg hardop:
“Ik zie jou.
Ik voel jou.
Ik vergeef jou.
Ik hou van jou.
This is me — all of me.”
Voel wat er gebeurt. Tranen? Schaamte? Boosheid? Opluchting? Alles is oké. Het is een ontmoeting met jezelf. Niet de versie die je de wereld laat zien, maar jouw rauwe, pure, sensuele zelf.
🖤 Spiegelwerk opent de deur naar zelfliefde.
Niet de Instagramversie van self-love, maar de diepe, belichaamde versie. Die waarin je jezelf toelaat om vrouw te zijn in al je facetten: zacht én krachtig, donker én licht, moedig én kwetsbaar.
Bij Always Tanja moedigen we je aan om jezelf helemaal te belichamen. Spiegelwerk is een van de rituelen die we inzetten om jou terug in contact te brengen met jouw waarheid. Want als jij jezelf durft aan te kijken — echt, zonder terug te deinzen — dan verandert alles.
🌹 Journaling prompt: Wat zie je in jezelf als je echt kijkt?
Welk deel van jou wil gezien worden?
Wat heb je nodig om jezelf volledig te omarmen?
✨ Ritueeltip: Doe spiegelwerk bij kaarslicht. Maak een sacred space. Breng wat olie aan op je huid. Kijk jezelf aan met zachtheid. Laat het een intiem moment worden tussen jou en jou.
This is me — all of me
Nieuwe Blog
Hoe je lichaam je gids wordt als je luistert
Een ode aan de wijsheid van jouw lijf
We zijn opgegroeid in een wereld die ons leerde om naar buiten te kijken voor antwoorden. Die ons vertelde dat denken belangrijker is dan voelen. Dat discipline en controle hoger staan dan zachtheid en overgave. En dat ons lichaam iets is om te beheersen, te verbeteren, of zelfs te negeren.
Maar wat als je lichaam – precies zoals het nu is – jouw meest wijze gids is?
Wat als je lijf je iets probeert te vertellen? Niet met woorden, maar met tintelingen, samentrekkingen, vermoeidheid, vlinders, spanning of warmte?
Luisteren naar de fluistering vóór het schreeuwen
Je lichaam praat. Altijd. Maar vaak horen we haar pas wanneer ze schreeuwt – als we ziek worden, burn-out raken, of ons plotseling “leeg” voelen. Terwijl ze al die tijd zachtjes gefluisterd heeft:
“Dit klopt niet voor mij.”
“Ik verlang naar rust.”
“Hier voel ik me veilig.”
“Dit doet pijn, maar ik draag het al zo lang.”
Vrij zijn in je lijf begint bij vertragen. Bij stilstaan. Bij voelen in plaats van vluchten.
En dat vraagt moed. Want soms zegt je lijf iets wat je liever niet wilt horen. Soms voel je de spanning die je jarenlang hebt weggedrukt. Of de hunkering naar aanraking, vrijheid, ruimte, zachtheid.
Maar juist daar ligt je kompas.
Het lichaam liegt nooit
Je hoofd kan je alles wijsmaken. Maar je lichaam niet.
Je hartslag versnelt als je in een ruimte bent waar je je niet welkom voelt. Je buik krimpt ineen bij een 'ja' die eigenlijk een 'nee' is. Je ogen beginnen te stralen wanneer je iets doet wat echt bij je past. Je huid tintelt wanneer je op een plek bent waar jouw ziel op adem komt.
Wanneer je leert luisteren, word je geleid. Niet door regels, maar door resonantie. Niet door perfectie, maar door aanwezigheid.
Hoe begin je met luisteren?
- Maak ruimte voor stilte – Wandel zonder oortjes. Zit even met gesloten ogen. Adem. Je hoeft niets op te lossen. Alleen te voelen.
- Check in bij jezelf – Vraag een paar keer per dag: “Wat voel ik nu in mijn lichaam?” Begin met simpele observaties: warm, koud, gespannen, open.
- Beweeg op gevoel – Dans zonder doel. Rek je uit. Laat je lijf leiden, in plaats van je hoofd.
- Schrijf je lijf een brief – Wat wil ze je zeggen? Wat heeft ze nodig? Wat mag jij teruggeven?
- Eer je lichaam als tempel – Niet als iets dat ‘beter’ moet, maar als iets dat al heel is. Diep, sensueel, wijs. Jouw levenskracht woont daar.
Vrij zijn begint vanbinnen
Vrij zijn in je lijf betekent niet dat alles perfect voelt. Het betekent dat je durft te voelen wat waar is voor jou. Dat je luistert, ook als het spannend is. En dat je jouw lichaam niet langer als vijand ziet, maar als bondgenoot. Als gids. Als poort naar je innerlijke vrijheid.
Want diep vanbinnen weet je het al.
Je lijf weet de weg.
Altijd al.
Durf jij te luisteren?
Voel je vrij om dit moment te gebruiken als een mini-ritueel.
Leg je handen op je hart of onderbuik.
Sluit je ogen.
En vraag zachtjes:
“Wat wil mijn lichaam me op dit moment vertellen?”
Laat het antwoord komen. In een gevoel, een beeld, een traan of een zucht.
Dat is de weg naar vrijheid.
✨ Je lichaam is geen last. Het is je thuis. ✨
Nieuwe Blog
✦ This is me, all of me
Vrij zijn in mijn lijf
Mijn benen. Mijn kracht.
Er was een tijd dat ik mijn benen verborg.
Te stevig, te zichtbaar, te veel.
Ik liet ze liever rusten onder lange rokken of oversized broeken, alsof ik me ervoor moest verontschuldigen dat ze er waren.
Maar vandaag…
Vandaag staan ze hier.
Sterk. Zichtbaar. Vrij.
Mijn benen hebben me gedragen door stormen.
Ze liepen weg van wat me niet meer diende.
Ze renden richting dromen, zelfs als mijn hart nog twijfelde.
Ze stonden stevig toen alles wankelde.
Deze benen zijn geen decorstuk.
Ze zijn een tempel van mijn kracht.
Ze dragen herinneringen, verlangen, moed – en pure levenslust.
In een wereld die me liever kleiner zag,
heb ik ervoor gekozen om groot te staan.
Letterlijk. Figuurlijk. Sensueel.
Met voeten stevig op de aarde, dijen die zich niet verontschuldigen,
en heupen die weten wat het is om te bewegen vanuit vrijheid.
Ik dans niet om mooi te zijn.
Ik dans omdat ik besta.
Omdat elke stap, elke draai, elke trilling in mijn spieren
me eraan herinnert:
Ik bén vrij.
Vrij in mijn lijf.
Vrij in mijn benen.
Vrij in mijn vrouw-zijn.
Dit zijn mijn benen.
Dit is mijn kracht.
Dit is mijn verhaal.
This is me.
All of me.
Nieuwe Blog
Vrije vrouwen dragen wat ze willen
This is me. All of me.
Een vrije vrouw herken je niet aan de lengte van haar rok, de kleur van haar lippenstift of het aantal laagjes stof op haar huid.
Een vrije vrouw herken je aan haar energie. Aan haar houding. Aan haar blik die zegt: ik kies mezelf – elke dag opnieuw.
We leven in een wereld die altijd iets vindt van vrouwenlichamen. Te dik, te dun, te bloot, te strak, te oud, te jong. Maar weet je wat?
Een vrije vrouw speelt dat spel niet meer mee.
Ze draagt waar ze zin in heeft.
Niet voor de goedkeuring van anderen. Niet om te voldoen aan een norm.
Maar omdat ze zichzelf viert. Elke dag. In haar eigen stijl. In haar eigen ritme.
💄 Ze draagt rode lippen als ze daar zin in heeft.
🖤 Ze draagt zwart leer op een dinsdag en kant op een zondag.
🌿 Ze kiest voor comfort of voor allure – maar altijd voor zichzelf.
Want kleding is niet oppervlakkig.
Het is expressie.
Het is een keuze.
Het is een vorm van vrijheid.
Elke keer dat een vrouw zichzelf aankleedt vanuit liefde,
zet ze een statement neer:
Ik ben van mij. En ik mag gezien worden.
Dus trek aan wat je hart fluistert.
Laat je heupen spreken in die jurk.
Laat je kracht fonkelen in die hakken – of juist in die blote voeten op nat gras.
Want vrije vrouwen dragen wat ze willen.
En jij bent vrij.
Altijd al geweest.
This is me. All of me.
Vrij zijn in mijn lijf – Waarom zou ik mij inhouden voor anderen?
Er was een tijd dat ik mijn buik inhield als ik ging zitten. Dat ik mijn schouders iets naar voren liet zakken als ik voelde dat ik te veel ruimte innam. Dat ik mijn woorden wikte en woog, bang om ‘te veel’ te zijn. Te luid. Te vrouwelijk. Te emotioneel. Te aanwezig.
En weet je? Ik ben daar klaar mee.
Mijn lijf is geen decorstuk. Geen pasvorm voor andermans blik of goedkeuring. Mijn lijf is mijn thuis. Mijn anker. Mijn tempel. En steeds vaker stel ik mezelf een simpele, eerlijke vraag:
Waarom zou ik mij inhouden voor anderen?
📿 De erfenis van ‘mooi zijn’
Van jongs af aan leren we: wees mooi, wees lief, wees beheerst. Maar zelden hoor je: wees vrij.
Vrij om je lichaam te voelen in al zijn rauwe, sensuele, krachtige vormen.
Vrij om te bewegen zoals jij dat wilt.
Vrij om te zeggen wat je voelt, zonder eerst af te stemmen op wat anderen aankunnen.
Maar de waarheid is: niemand anders woont in jouw lijf. Niemand anders weet wat het draagt, wat het heeft overleefd, wat het verlangt.
🔥 Mijn lijf is niet te temmen
Mijn heupen wiegen niet voor goedkeuring. Mijn buik hoeft niet platter. Mijn borsten zijn niet gemaakt om ingepakt te worden in schaamte.
Mijn stem? Die mag trillen van woede, breken van verdriet of zingen van extase.
Want vrij zijn in mijn lijf betekent ook: alles laten stromen wat er stroomt.
Geen censuur op mijn sensualiteit. Geen sorry voor mijn volume. Geen filter op mijn levendigheid.
🌹 Vrijheid is voelen
Soms betekent vrij zijn ook dat ik huil op onverwachte momenten. Dat ik dans met gesloten ogen, ongeacht wie kijkt. Dat ik ja zeg tegen mijn verlangen, en nee tegen dat wat mij verkrampt.
Vrij zijn is geen eindstation, het is een dagelijkse oefening in kiezen voor mezelf. Voor mijn waarheid. Voor mijn lichaam, zoals het nú is. Niet straks. Niet als het slanker, jonger, fitter is. Nu.
🌕 Vrouw-zijn zonder rem
Ik ben vrouw. Vurig, intuïtief, magisch en soms chaotisch.
Ik ben zacht én wild.
Ik ben sensueel én spiritueel.
Ik ben niet hier om ingehouden te leven.
Ik ben hier om voluit te ademen, te bloeien, te zijn.
Dus aan iedereen die ooit heeft gedacht: ‘Wat zullen ze van me vinden als ik…?’
Laat ze maar denken.
Laat ze maar kijken.
Laat ze maar praten.
Jij hoeft je niet kleiner te maken voor iemand anders’ comfort.
Jij bent niet te veel. Misschien zijn zij gewoon niet genoeg ruimte gewend.
Wees vrij. In je lijf. In je hart. In je stem.
Voor jou. En voor al die vrouwen die nog wachten op toestemming – geef jij het voorbeeld.
Voel jij de roep om vrijer te zijn in je lijf?
🖤 Deel hieronder wat voor jou ‘vrij zijn’ betekent. Of neem een moment voor jezelf, leg een hand op je hart en adem. Dit is jouw lijf. Jouw leven. Jouw vrijheid.
#AlwaysTanja #VrijZijnInMijnLijf #SensueelEnSpiritueel
Titel: Liefde voor je Lichaam – De Kracht van Body Positivity
In een wereld waarin we dagelijks worden overspoeld met beelden van 'perfecte' lichamen, is het soms een uitdaging om liefde en acceptatie te voelen voor ons eigen lijf. We worden geleerd dat we moeten streven naar slanker, strakker, jonger – maar wat als we kiezen voor een ander pad? Wat als we ons lichaam niet langer zien als een project dat verbeterd moet worden, maar als een thuis dat gekoesterd mag worden?
Body positivity gaat over het volledig accepteren en waarderen van je lichaam, precies zoals het nu is. Het is de keuze om je zelfbeeld niet langer te laten bepalen door onrealistische schoonheidsnormen. Het is een beweging die zegt: "Mijn lichaam verdient liefde, aandacht en respect – in elke vorm en maat."
Je lichaam is geen vijand. Het is je metgezel, je danspartner, je voertuig door dit leven. Het draagt je elke dag, het voelt, ademt, beweegt, bemint en leeft – ongeacht hoe het eruitziet. De eerste stap naar body positivity is het erkennen van de kracht en wijsheid van je lijf.
Hier zijn een paar reminders die je vandaag mee mag nemen:
- Je hoeft niet te veranderen om waardig te zijn.
- Zelfliefde is geen einddoel, maar een dagelijkse beoefening.
- Elke vetrol, litteken of rimpel vertelt een verhaal.
- Je bent mooi – niet ondanks je lichaam, maar mét je lichaam.
We hoeven niet allemaal van elke centimeter van ons lijf te houden, maar we kunnen wél kiezen om het met zachtheid te behandelen. Respect, vriendelijkheid en dankbaarheid vormen de basis van een gezonde relatie met jezelf.
Je mag ruimte innemen. Je mag jezelf vieren. Je mag je lichaam liefhebben.
.
💃 Joy Moment: Dansen als Daad van Vrijheid
Er zijn momenten waarop alles stilvalt. Waarin ik mijn ogen sluit, de muziek me optilt en mijn lichaam weet wat te doen—zonder denken, zonder oordeel. Dansen. Niet omdat het ‘mooi’ moet zijn. Niet voor een publiek. Maar voor mij. Voor mijn ziel. Voor mijn vrijheid.
Dansen is een daad van verzet. Tegen de strakgetrokken normen. Tegen het idee dat je als vrouw boven de 50 je moet inhouden, kleiner moet bewegen, minder zichtbaar moet zijn. Dansen zegt: ik ben hier. Voluit. In mijn lichaam. In mijn kracht. In mijn vuur.
🔥 Mijn lichaam als tempel, niet als gevangenis
Zoveel vrouwen hebben geleerd hun lijf te controleren, te verstoppen of zelfs te straffen. Maar wat als je lijf niet iets is dat je moet 'verbeteren'? Wat als het een instrument is voor expressie, extase en vreugde?
Als ik dans, herinner ik me dat mijn lichaam een tempel is. Geen gevangenis. Geen project. Geen decorstuk. Maar een levend, ademend, voelend wezen dat wil stromen. Wil ademen. Wil léven.
💫 Vrijheid zit in de beweging
In elke heupzwaai zit rebellie. In elke draai zit toestemming. In elke beweging zit een keuze: Ik kies voor vrijheid. Voor zachtheid én wildheid. Voor voelen boven verbergen.
Het maakt niet uit of ik dans in mijn woonkamer, op blote voeten in het bos of tijdens een ecstatic dance ceremonie. Dat moment waarop ik loslaat wie ik moet zijn, en gewoon ben—dat is mijn joy moment. Pure vreugde. Pure vrijheid.
🌹 Jouw uitnodiging
Wanneer heb jij voor het laatst gedanst zonder jezelf te corrigeren?
Niet voor het oog van de ander, maar als een gebed. Een ode aan je lijf. Een ritueel van thuiskomen.
Zet vandaag je favoriete nummer op. Sluit je ogen. Laat je bekken bewegen, je hart mee kloppen, je handen de lucht strelen. Voel je vrij. Voel je levend. Voel je thuis in jezelf.
Dans. Niet om te presteren. Maar om te herinneren.